สัมประสิทธิ์ - วิกิพีเดีย -

สัมประสิทธิ์ พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน สัมประสิทธิ์ น จํานวนจริงที่มีค่าคงตัวซึ่งคูณอยู่กับตัวแปร ดูคำอื่นๆในหมวด

พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน สัมประสิทธิ์ น จํานวนจริงที่มีค่าคงตัวซึ่งคูณอยู่กับตัวแปร ดูคำอื่นๆในหมวด  สัมประสิทธิ์ สัมประสิทธิ์ ความหมายในทางคณิตศาสตร์หมายถึงตัวประกอบการคูณในบางพจน์ของนิพจน์ ปกติแล้วจะเป็นจำนวนจำนวนหนึ่ง ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับตัวแปรของนิพจน์